کد خبر:۸۴۳۹۸۰
محققان دریافتند
بمب نانوذره با انفجار کنترل شده سلول‌های سرطانی را نابود می‌کند
نانوذرات می‌توانند با ورود به داخل سلول و در اثر تنظیم pH محیط، منفجر شده و ضمن آزادسازی یون‌ها مرگ سلول‌های سرطانی را رقم زنند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو، محققان از چارچوب‌های آلی فلزی برای تولید ساختار‌هایی استفاده کردند که حاوی مقادیر زیادی یون آهن هستند. این نانوذرات با ورود به داخل سلول و در اثر تنظیم pH محیط، منفجر شده و یون‌های آزاد شده موجب مرگ سلول‌های سرطانی می‌شود.
پژوهشگران دانشگاه لودوینگ ماکسیمیلیانز در مونیخ، موفق به سنتز نانوذراتی شدند که می‌توان آن‌ها را با تغییر pH تحریک کرد تا دوز مرگباری از آهن یونیزه را داخل سلول رهاسازی کنند. سازوکار این فناوری می‌تواند راهبرد جدیدی برای حذف سلول‌های تومور سرطانی باز کند.
یون‌ها در تمام جنبه‌های زیست‌شناسی سلولی نقش اساسی دارند، آن‌ها آبشار‌های سیگنال‌دهی را ایجاد نموده که در ادامه، فعالیت‌های آنزیمی و همچنین pH فضای میان سلولی را نیز تنظیم کنند. غلظت یون‌های آزاد اهمیت زیادی دارد و هر تغییر ناگهانی آن‌ها می‌تواند موجب مرگ سلول شود.
با این حال، دستکاری سازوکار مربوط به تغییر غلظت این یون‌ها در سلول بسیار پیچیده بوده و به سادگی نمی‌توان این کار را انجام داد. یکی از دلایل این موضوع، توانایی سلول برای مسدود کردن مسیر ورود یون‌ها در صورت تشخیص وجود مازاد یون است. در نتیجه سلول‌ها به‌طور موثری در برابر تلاش برای دستکاری سطح یونی داخل سلول‌ها مقاومت می‌کنند.
این گروه تحقیقاتی آلمانی نانوذراتی تولید کرده‌اند که به سرعت باعث آزاد شدن مقدار زیادی یون آهن در سلول می‌شود و در نتیجه میزان این یون‌ها به‌صورت کنترل شده افزایش یافته و این به نوبه خود موجب مرگ سلول‌های التهابی در فرآیندی موسوم به پیروپتوز می‌شود. در واقع در این سازوکار از پیروپتوز برای از بین بردن سلول‌های سرطانی و ایجاد یک واکنش ایمنی در برابر سرطان استفاده می‌شود.
رهایش سریع یون‌ها به دلیل خواص ساختاری نانوذراتی موسوم به چارچوب‌های آلی فلزی است. فضای میانی این چارچوب‌ها موجب شده تا فضا برای مواد دیگر ایجاد شود. این ساختار از اتصال شش ضلعی‌های کوچک به هم و اتصال از طریق مولکول‌های پیوند‌دهنده به‌وجود می‌آیند. این نانوذرات با استفاده از لیپید‌ها پوشانده می‌شوند تا توسط سلول‌ها بلعیده شوند.
پس از ورود به داخل سلول، نانوذرات وارد اندامی به نام لیزوزوم شده جایی که تخریب می‌شوند. pH محیط در سرعت تخریب این ساختار‌ها نقش اساسی دارد.
پژوهشگران دانشگاه لودوینگ ماکسیمیلیانز در مونیخ، موفق به سنتز نانوذراتی شدند که می‌توان آن‌ها را با تغییر pH تحریک کرد تا دوز مرگباری از آهن یونیزه را داخل سلول رهاسازی کنند. سازوکار این فناوری می‌تواند راهبرد جدیدی برای حذف سلول‌های تومور سرطانی باز کند.
یون‌ها در تمام جنبه‌های زیست‌شناسی سلولی نقش اساسی دارند، آن‌ها آبشار‌های سیگنال‌دهی را ایجاد نموده که در ادامه، فعالیت‌های آنزیمی و همچنین pH فضای میان سلولی را نیز تنظیم کنند. غلظت یون‌های آزاد اهمیت زیادی دارد و هر تغییر ناگهانی آن‌ها می‌تواند موجب مرگ سلول شود.
با این حال، دستکاری سازوکار مربوط به تغییر غلظت این یون‌ها در سلول بسیار پیچیده بوده و به سادگی نمی‌توان این کار را انجام داد. یکی از دلایل این موضوع، توانایی سلول برای مسدود کردن مسیر ورود یون‌ها در صورت تشخیص وجود مازاد یون است. در نتیجه سلول‌ها به‌طور موثری در برابر تلاش برای دستکاری سطح یونی داخل سلول‌ها مقاومت می‌کنند.
این گروه تحقیقاتی آلمانی نانوذراتی تولید کرده‌اند که به سرعت باعث آزاد شدن مقدار زیادی یون آهن در سلول می‌شود و در نتیجه میزان این یون‌ها به‌صورت کنترل شده افزایش یافته و این به نوبه خود موجب مرگ سلول‌های التهابی در فرآیندی موسوم به پیروپتوز می‌شود. در واقع در این سازوکار از پیروپتوز برای از بین بردن سلول‌های سرطانی و ایجاد یک واکنش ایمنی در برابر سرطان استفاده می‌شود.
رهایش سریع یون‌ها به دلیل خواص ساختاری نانوذراتی موسوم به چارچوب‌های آلی فلزی است. فضای میانی این چارچوب‌ها موجب شده تا فضا برای مواد دیگر ایجاد شود. این ساختار از اتصال شش ضلعی‌های کوچک به هم و اتصال از طریق مولکول‌های پیوند‌دهنده به‌وجود می‌آیند. این نانوذرات با استفاده از لیپید‌ها پوشانده می‌شوند تا توسط سلول‌ها بلعیده شوند.
پس از ورود به داخل سلول، نانوذرات وارد اندامی به نام لیزوزوم شده جایی که تخریب می‌شوند. pH محیط در سرعت تخریب این ساختار‌ها نقش اساسی دارد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.